Geïnspireerd door een kopje koffie

Er stonden maar liefst 25 verschillende koffiekopjes waaruit de deelnemers konden kiezen. Aan de hand van dit kopje en de verplichting de tekst ‘Zin in Koffie?’ op te nemen in hun verhaal werd er drie kwartier hard gewerkt, wat resulteerde in verrassend mooie verhalen. Ontroerend, spannend of beschouwend.

Bijzonder was de verzameling antieke typemachines – een verzameling van Herre Methorst. Het was tijdens het schrijven even alsof je op de redactie van de Gooi en Eemlander zat zo’n 50 jaar geleden.

De jury (olv Jury voorzitter Rens Muller van de Gooi en Eemlander – Ineke Hilhorst en Herre Methorst) koos na lang beraad het verhaal van Mark Taekema als winnend verhaal.

Regisseur en schrijver Ruud Gessel reikte de schrijversprijs uit aan Elize van der Werff.

Uitgestelde Koffie

Ook in de Week tegen Eenzaamheid startte op 19 september gelijktijdig met de schrijfwedstrijd het initiatief ‘Uitgestelde Koffie’ in het Brinkhuis.

Het idee van uitgestelde koffie komt oorspronkelijk uit Italië, waar mensen in cafés een kopje koffie kunnen betalen voor iemand die het zelf even niet kan. In het Brinkhuis kunt u nu voor € 3,- een kopje koffie kopen voor een ander – iemand die het nodig heeft, behoefte heeft aan gezelschap, of simpelweg even een steuntje in de rug kan gebruiken.

Iedereen die binnenkomt en graag een kopje koffie wil, maar het niet kan of wil betalen, kan vragen of er een uitgestelde koffie beschikbaar is. Geen vragen, geen drempels – gewoon een lekker kopje koffie en een welkom gevoel.

Een kopje koffie is misschien klein, maar de impact kan groot zijn.

Mike Naber

Mike Naber is zelfstandig ontwerper en Tv-regisseur bij omroepproducties en bedrijfspresentaties en Beeldend kunstenaar. Hij ontwierp belangeloos de bierviltjes voor de Week tegen Eenzaamheid die je de komende week op verschillende plekken en horeca zaken zoals Mauve, het Bonte Paard en Café de Bijenkorf in Laren tegen zult komen.

Verhaal Mark Taekema – Winnaar schrijfwedstrijd: ‘Zin in Koffie?’ 19 september 2025

‘Heb je zin in koffie?’ vroeg ik. Mijn buurvrouw, blond, blauwe ogen keek terug  ‘nee, eigenlijk niet.’

‘Wat dan?’

‘Ach’ zuchtte ze. Langzaam ging ze zitten. ‘Ik weet gewoon niet wat ik moet. De kinderen, het huis vol zooi. Te weinig geld’.

Ik luisterde terwijl ze haar leven uit de doeken deed. Ze had nogal wat meegemaakt;  scheiding en de zorg voor 3 jongens. Die woonden nog thuis want woonruimte is er niet.

Ik knikte dat ik het begreep. ‘Ik heb wel vrienden,’ zei ze. ‘Maar toch, ik voel me soms zo eenzaam, zo.. ’ Alleen, vulde ik aan. ‘Ja’

Terwijl ze verder vertelde, dacht ik aan vroeger en besefte alle veranderingen in mijn eigen leven. “Joh, ik weet het soms ook niet, maar ik weet wel dat bij de pakken neerzitten niet helpt. Ik vertelde over mijn eigen leven

’Goh’ zei ze. Het bleef even stil. Toen zei ze: ‘weet je, doe mij toch maar een cappuccino!’

Ik stond glimlachend op.

Schrijversprijs van Ruud van Gessel voor Elize van der Werff

De geheime kamer

De vader van m’n vriendin had een studeerkamer. Daar mochten wij niet komen. 6 Kinderen, daar had hij rust.

Vriendin en ik, altijd samen, altijd zin in koffie. Eigen recepten voor ijskoffie en koffie met melk. Op een, nu memorabele dag, komt vader uit z’n kamer de gang op ‘kom binnen luister’ en op de radio was te horen: koffie, koffie, lekker bakje koffie.

Ik weet niet meer van wie.

Ik mocht binnen in die kamer, die geheimzinnige kamer. Vond alles prachtig: mooie ronde marmeren tafel, x x stoelen. Natuurlijk is hij allang dood

Tafel en stoelen staan bij vriendin.

Verhaal Vlaarflip

ZIN IN KOFFIE? IK HEB HELEMAAL NERGENS ZIN IN!

Wat er ook gebeurd: ik ga niet schrijven over hoe mijn thuis niet meer mijn thuis is. Ik vertik het om toe te geven aan het thema liefdesverdriet. Ik ben meer dan clichés.

Zin in koffie? Ik heb helemaal nergens zin in!

Laat mij maar even wegkwijnen in zelfmedelijden. In bed met de gordijnen dicht.

In plaats daarvan doe ik mee aan een schrijfwedstrijd. Volgens mij was het Kees Torn die sprak van zinnen verzetten en zetten verzinnen.  Dat is wat ik hier aan het doen ben.

Voor aanvang haal ik een kopje koffie in het cafeetje. De vrouw achter de bar heeft ogen die ik meteen vertrouw. ‘Kan ik je helpen?’ vraagt ze.

Ik weet het niet, antwoord ik.

Ben je toevallig vaardig in het bieden van psychologische hulp? Zo niet zou ik graag een cappuccino willen.

‘Wat scheelt er aan?’ vraagt ze

‘Het is uit’ vertel ik de vrouw die ik hiervoor nog nooit gesproken heb.

‘Hoe lang gingen jullie?’  vraagt ze.  Vijf jaar, antwoord ik terwijl ik weer tranen voel prikken

HOE MOET JE IN VREDESNAAM OMGAAN MET LIEFDES VERDRIET??!!

‘Je moet er doorheen meis. Meer kan je niet doen. Je wilt het vast nog niet horen, maar het komt echt goed.’

Maar wat als hij mijn grote liefde was? Vraag ik

‘Daar zal je er nog meer van ontmoeten’, ze lijkt zeker.

‘Deze krijg je van mij’ zegt de vrouw terwijl ze mij het kopje koffie toeschuift. ‘Kom je binnenkort nog eens langs?’

Ik had helemaal nergens zin in. De hele week al niet. En toch is het haar gelukt om bij mij toch weer een beetje meer zin te krijgen om ook morgen weer mijn bed uit te komen om zinnen te verzetten en nieuwe zetten te verzinnen.

Vlak voor de wedstrijd vraag ik snel haar naam, want deze tekst is voor haar.

Dankjewel Dunja!

Vlaarflip kopje G

Een greep uit de overige verhalen

Verhalen voorgelezen door de schrijver zelf

Oa van

• Andries Kooijman
• Jazad Jadillazad 1:31 minuut
• Ton Kortlandt 2:30 minuut
• Willem Jan van den Brink 3:22 minuut
• Irma Frijlink 4:10 minuut
• Erik Koldenhof 5:01 minuut
• Wendy Kuit 6:19 minuut leest ook verhaal Clementine van der Vorst
• Bettie Bruin 8:31 minuut
• Bea Rigter 10:34 minuut
• Arne Hak 11:22 minuut
• Mieke Sanders 12:37 minuut
• Hans Sanders 14:45 minuut