Willem Jan van den Brink is de huisschrijver van het Brinkhuis – op 29 augustus jl kwam hij met Agnes Kranenburg in gesprek. Haar hart ligt op vrijdag in Laren!

“Laren op vrijdag is mijn uitje” – Een gesprek met Agnes Kranenburg

door Willem Jan van den Brink – Brinkhuis Laren, 29 augustus 2025

In het Brinkhuis sprak ik deze vrijdag met Agnes Kranenburg. Ze woont met haar man Piet in Spakenburg, maar op vrijdagen trekken ze er graag samen op uit richting Laren. “Het is mijn uitje,” zegt Agnes met een glimlach.

Dat is niet zo vreemd, want eigenlijk komt ze hier vandaan. Haar meisjesnaam is Van der Kruis, en haar grootvader – opa Van der Kruis – was de eerste barbier (zo heette een kapper vroeger) in Laren, met een zaak aan de Nieuweweg nummer 10.

In 2009 brak er voor Agnes een nieuwe fase aan. Haar mobiliteit werd minder en ze zocht een activiteit waarbij ze vooral kon zitten. Dat werd schilderen en piano spelen, al heeft het schilderen duidelijk de boventoon gekregen. Ze volgde tekenlessen bij de vermaarde Humphrey Bennett, verbonden aan de Gooise Academie. “Hij deed het altijd zo leuk,” vertelt Agnes. “Heel inspirerend. Van hem leerde ik de basics.” Inmiddels werkt ze vooral met olieverf en ontwikkelde ze haar eigen, realistische stijl. “Techniek is belangrijk om iets voor elkaar te krijgen,” zegt ze nuchter.

Als het om inspiratie gaat, noemt Agnes kunstenaars als Sam Drukker en Louis Hage, een oud-plaatsgenoot uit Laren. Maar vaak komt haar inspiratie uit de muziek, Leonard Bernstein bijvoorbeeld. Zo schilderde ze een indrukwekkend doek, Clair de Lune.

En haar levensmotto? Dat is er een die meteen voor een glimlach zorgt:
“Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.” Humor is voor haar een buffer, een lichte tegenhanger bij de ernst van het leven.

Zo groeide ons gesprek uit tot een vrolijk en inspirerend uurtje in het Brinkhuis, waarin Agnes liet zien hoe herinneringen, kunst en muziek samenkomen in haar leven.