Willem Jan van den Brink in gesprek met Els Schermerhorn
Interview met Els Schermerhorn – Een leven vol zorg, kracht en creativiteit
Huisschrijver Willem Jan van den Brink gaat regelmatig in gesprek met gasten van het Brinkhuis – Op 6 mei 2025 had hij een gesprek met Els Schermerhorn. Hieronder leest u zijn blog!
Op de dag na Bevrijdingsdag spreek ik in het Brinkhuis met Els Schermerhorn. We hebben een open en warm gesprek. Els woont al jaren in Laren, maar haar levensloop begon in Nijmegen, waar zij werd geboren. Op haar 18e trok ze naar Amsterdam – “Het leven in… naar de kroeg, maar nooit gedronken!” zegt ze lachend.
Els vond haar roeping in de gezondheidszorg. Ze werkte zich op tot Hoofd Operatiekamer, een functie die veel verantwoordelijkheid en overzicht vraagt. In het ziekenhuis waar ze werkte, ontmoette ze haar man Wim Schermerhorn, toen nog een jonge arts die zijn militaire dienst combineerde met werk in het Zeister ziekenhuis. De keuze tussen internist of huisarts viel uiteindelijk op het laatste – in de voetsporen van zijn vader. Zo belandde het echtpaar in het groene ’s-Graveland.
Els bleef actief, ook naast haar baan: ze ondersteunde jarenlang de huisartspraktijk van haar man in Kortenhoef. Ze regelde het spreekuur, beheerde de apotheek en hield overzicht. Wim was 25 jaar huisarts en werd later nog Hoofd Bedrijfsarts bij ING Bank.
Het gezin Schermerhorn kreeg drie kinderen – twee zoons en een dochter – en inmiddels zijn er drie kleinkinderen. Twee van hen kampen helaas met een stofwisselingsziekte. Toch blijft Els optimistisch en betrokken. Ze hielp haar kinderen waar mogelijk – en dat was vaak nodig, want haar kinderen verhuisden zo’n 16 keer: van Maastricht naar Barcelona en Londen. Els stond telkens paraat.
Sinds haar man is opgenomen in zorgcentrum De Bolder in Huizen is Els nog regelmatiger in het Brinkhuis te vinden. Ze speelt er graag Bridge. “Het Brinkhuis is geweldig,” zegt ze beslist. Ze roemt de hartelijkheid van de medewerkers: “Ontzettend vriendelijk en behulpzaam voor iedereen.”
Op de vraag wat zij van huis uit heeft meegekregen, vertelt Els over haar vader, een succesvol fabrikant en een vrijgevig man. “Ik heb geleerd dat je moet delen en goed moet zijn voor een ander.” Die les heeft ze haar leven lang in praktijk gebracht.
Els houdt van schilderen, wandkleden maken, bloemboeketten samenstellen en huizen inrichten. “Leuke dingen doen met vrienden” hoort daar ook bij. Binnenkort komt haar gevoel voor interieur goed van pas: ze staat op het punt te verhuizen. Af en toe gunt ze zichzelf een paar dagen bij haar zus aan het Comomeer – “heerlijk.”
Haar levensmotto? Dat is even eenvoudig als krachtig:
“Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.”
Een gesprek met Els Schermerhorn is als een goed ingericht huis: gastvrij, warm, met oog voor detail – en gebouwd op stevige fundamenten.